Kroz prostor i vreme

Patrijarh German (svetovno ime Hranislav Đorić) rođen je 19. avgusta 1899. u Jošaničkoj Banji od oca Mihaila, učitelja i majke Cvete. Osnovnu školu je učio u Velikoj Drenovi i Kruševcu, a devetorazrednu bogosloviju, u Beogradu i Sremskim Karlovcima 1921. Izvesno vreme je studirao prava u Parizu, a potom je završio Pravoslavni bogoslovski fakultet u Beogradu (1942. godine).

U čin đakona rukopoložio ga je episkop žički Jefrem i postavio ga za pisara Duhovnog suda u Čačku. Predavao je veronauku u čačanskoj gimnaziji. Iz zdravstevnih razloga napustio je crkveno-administrativnu službu i pošto je rukopoložen u čin prezvitera, 1927, postavljen je za paroha u Miokovcima. Na ovoj parohiji je ostao do 1931. godine, a tada je premešten u Vrnjačku Banju. Posle izbora patrijarha Gavrila, 1938, postavljen je za referenta Svetog arhijerejskog sinoda. Na toj dužnosti ga je zatekao izbor za vikarnog episkopa moravičkog. Kao udovog sveštenika, zamonašio ga je u manastiru Studenici episkop šumadijski Valerijan davši mu ime German.

Čin arhijerejske hirotonije izvršio je, 15. jula 1951. godine, patrijarh srpski Vikentije uz učešće episkopa šumadijskog Valerijana, sremskog Nikanora i banjalučkog Vasilija.

Novoizabrani episkop German je, u isto vreme, primio i dužnost glavnog sekretara Svetog arhijerejskog sinoda, koju je vršio sve do izbora za episkopa žičkog 1956. U isto vreme, uređivao je "Glasnik", službeni list Srpske pravoslavne crkve.

Na zasedanju Svetog arhijerejskog sabora 1952. godine izabran je za episkopa budimskog. Posle smrti episkopa žičkog Nikolaja, 1956, episkop German izabran je za episkopa žičkog.

Na patrijaraškom tronu nasledio je patrijarha Vikentija, 13. septembra 1958.

Bio je 32 godine patrijarh Srpske pravoslavne crkve od 1958. do 1990.

Jedna od njegovih najvećih zasluga je ta što je uspeo da se izbori da se nastavi izgradnja Hrama Svetog Save u Beogradu, posle višedecenijske borbe gradnja je odobrena 1984. Zabeleženo je da je 88 puta patrijarh German podnosio molbu i vodio razgovore sa raznim instancama vlasti, dok se nije izborio za nastavak gradnje, posle 26 godina njegove službe. Izgradnja hrama je ponovo počela kada je 12. maja 1985. odslužena arhijerejska liturgija i postavljena povelja.

Veoma se trudio na otvaranju bogoslovije i u izdavanju crkvenih listova za versko prosvećivanje svoga naroda.

Kada je 1989. godine slomio kuk bio je to početak bolesti koja je trajala do kraja njegovog života. Prema mišljenju lekara sa VMA nije više bio u stanju da obavlja složene crkvene dužnosti i arhijereji su doneli odluku da biraju novog patrijarha, krajem 1990. godine. Patrijarh German se upokojio 27. avgusta 1991. i sahranjen je unutar Crkve Svetog Marka u Beogradu.

Njegov naslednik na patrijaraškom tronu je patrijarh Pavle.

 

Wikipedija